Spadkobiercy dziedziczą nie tylko aktywa, ale również długi spadkodawcy (np. niespłacone kredyty, zaległości podatkowe). Wiedza o ilości i wysokości długów spadkodawcy pozwoli zdecydować o tym, w jaki sposób i czy w ogóle przyjąć spadek. Spadkobierca ma trzy możliwości:
- przyjąć spadek wprost,
- przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza,
- odrzucić spadek.
Przyjęcie spadku wprost oznacza, że spadkobierca przyjmuje spadek bez żadnych ograniczeń. Tym samym odpowiada za wszystkie długi spadkowe i to całym swoim majątkiem. Oznacza to, że jeśli długi spadkodawcy przekraczają wartość spadku to spadkobierca musi je spłacać.
Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza ogranicza odpowiedzialność za długi spadkodawcy tylko do wysokości wartości spadku. Spadkobierca nadal odpowiada swoim majątkiem, ale odpowiedzialność ta jest ograniczona kwotowo - spadkobierca nie odda wierzycielom spadkodawcy więcej, niż otrzymał z tytułu dziedziczenia.
Odrzucenie spadku powoduje, że spadkobierca nie odpowiada za żadne długi spadkodawcy, ale również nie dziedziczy żadnego majątku. Jest wyłączony z dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Wówczas udział osoby, która spadek odrzuciła przechodzi na jej zstępnych. Dopiero, jeśli kolejni spadkobiercy spadek odrzucą, długi ostatecznie przejmie gmina lub Skarb Państwa.
Istotne jest to, że w zakresie spadków otwartych przed dniem 19.10.2015r., oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może być złożone w terminie sześciu miesięcy od chwili dowiedzenia się przez spadkobiercę o tytule powołania do dziedziczenia (art. 1015 § 1 k.c.). Zazwyczaj będzie to data śmierci spadkodawcy. Oświadczenie to można złożyć przed sądem lub notariuszem. Co do zasady, brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku.

Natomiast w z uwagi na zmianę przepisów, w zakresie spadków otwartych po 19.10.2015r., sytuacja jest odwrotna. Brak oświadczenia w terminie sześciu miesięcy jest równoznaczne z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.